Als systeemdenker en sensemaker bekijk ik de wereld vanuit verschillende invalshoeken en vraag ik me voortdurend af waarom iets zus is en eigenlijk niet zo? Het is dan ook niet vreemd dat kijken, bevragen en doorgronden — mensen laten pauzeren en nadenken, en hen helpen te duiden wat ze zien en ervaren, wie ze zijn en kunnen zijn — de kern van mijn werk is geworden.

 

Ik stel wat ik zie als de meest waardevolle levensvragen, zoals wie ben ik?, welke vragen draag ik met me mee? en hoe weet ik wat ik weet? Dit soort vragen zijn vaak het begin van indringende gesprekken over hoe we ons verhouden tot onszelf en anderen, en over de manier waarop we leidinggeven in tijden van grote verandering en onzekerheid.

 

Door de mensen met wie ik werk deze gesprekken te laten voeren, zowel met zichzelf als over zichzelf, worden ze zich bewust van wie ze werkelijk zijn en wat ze willen betekenen. Pas dan kunnen ze beginnen met het bouwen van een adaptief vermogen tot verandering en zelfvernieuwing. Het vermogen dat nodig is om te gedijen in complexiteit, ongebaande wegen te verkennen en nooit eerder ingebeelde mogelijkheden te ontdekken. Om vooruit te kunnen, ook als alles om hen heen onzeker en voor meerderlei uitleg vatbaar is.

  

Mijn loopbaan laat zich omschrijven als veelzijdig, gelaagd en veelvormig ∆ — van marketing en uitgeven naar executive leiderschap, strategie- en innovatie-consultancy, cultuur- en organisatieverandering en leiderschapsontwikkeling. En nog veel meer dingen die er ergens tussenin vallen en niet eenvoudig in een hokje te plaatsen zijn. En altijd met mijn meanderende nieuwsgierigheid als rode draad, veelal uitgedrukt in die ene vraag — waarom is het zus en niet zo? — die keer op keer het startpunt is gebleken van betekenisvolle verandering en vernieuwing voor de organisaties, leiderschapsteams, senior executives en andere professionals met wie ik het voorrecht heb, en had, te werken.

​

​

​

​